Bóg w swojej łaskawości daje nam chwile największych świąt chrześcijańskich. Wielkanocny Poranek rozpoczyna święta miłości Boga do człowieka. Ponownie brzmią w naszych uszach i sercach słowa: „Bądźmy świadkami Miłości”. Umocnieni zostaliśmy w tych czterdziestu dniach postem, jałmużną, modlitwą i sakramentem pokuty. Dzisiaj pragniemy radować się wraz z całym Kościołem Miłością zmartwychwstałą.

1. Powołanie do miłości i życia

Z wiarą i bijącym mocno sercem stajemy dzisiaj przed pustym grobem Jezusa z Nazaretu. Ukrzyżowany prawdziwie Zmartwychwstał i żyje (por. Łk 24, 1-35). Umarł z miłości ku Ojcu i ludziom, a miłość zwyciężająca śmierć, zmartwychwstała. To jest radosne orędzie Paschalnej Ofiary, która rozpoczyna nowy rozdział historii zbawienia.
Z grobu Jezusa, który zamknęli i opieczętowali możni tego świata, wydobywa się i rozchodzi na cały świat Ewangelia miłości i życia. Prawdziwa miłość nie pozo-stawia nikogo w śmierci. Patrzymy na święte miejsce grobu Pańskiego, jako na znak miłości i życia. Od pierwszej Wielkanocy nie musimy lękać się śmierci, Ten, który pierwszy zmartwychwstał otwiera groby naszych zwątpień, lęków i rozpaczy. Nie musimy widzieć naszej przyszłości w bolesnej niepewności: „albowiem do życia w pokoju powołał nas Bóg” (1 Kor 7, 15).

2. Zmartwychwstanie ku życiu

„Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja” – dzisiaj śpiewa Kościół. Jezus żyje i pozostanie z nami „przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). Ale tak jak Maria Magdalena usłyszymy: „nie zatrzymuj Mnie” (J 20, 17). Jezus chce byśmy Jego łaskę nieśli innym. Słysząc słowa: „wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego” (J 20, 17) jesteśmy przekonani, że On gwarantuje nam wieczność.
To jest wielkanocne orędzie Jezusa Chrystusa dla nas, słowo, wykraczające daleko poza tamten poranek: zmartwychwstanie jest powrotem do domu – tam, gdzie jest Miłość. Ten, który umarł z miłości dla nas – zmartwychwstał. On poprzedza nas w drodze do wiecznej ojczyzny. Czerpiąc siły od Zbawiciela jesteśmy przekonani, że przez miłość „będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest” (1 J 3, 2).

3. Świadectwo zmartwychwstania

Zmartwychwstanie Chrystusa wyrywa z obojętności i każe z nadzieją spojrzeć na nasze życie. Ten cud dotyczy każdego z nas, bo w nim my możemy być zbawieni. Tak wiele mamy powodów, aby osłabła nasza wiara i miłość. Nikt nie może przejść obojętnie obok Pustego Grobu. Nie da się o nim milczeć. Jedni pójdą, aby rozgłaszać fałszywe wieści o zabraniu ciała, inni usłyszą słowa Zmartwychwstałego i zaniosą je światu. My mamy szansę i łaskę, aby radośnie zwiastować Żyjącego Pana.  
Wiara i miłość zmienia życie: każe bronić prawdy i godności człowieka. Wielkanocne dni przynoszą potwierdzenie naszych dobrych pragnień i oczekiwań. Już nie musimy skupiać się na ciemnych stronach życia, ale znajdować okazje ku pomnażaniu dobra.

Drodzy Siostry i Bracia,

„Miłość nigdy nie ustaje” (1 Kor 13, 8) i pragnie nas ciągle wydoskonalać i kierować ku wieczności. Życzę Wam, aby Okres Paschalny był patrzeniem na mi-łość, mówieniem o niej oraz życiem w obecności Bożej łaski. Niech w Waszych Rodzinach na nowo rozbłysną owoce sakramentów, które przyjęliście. Pamiętajmy o sobie wzajemnie w modlitwie i podejmowanych uczynkach chrześcijańskiej miłości. Niech Zmartwychwstały Pan wlewa w Wasze serca pokój płynący z Jego otwartego Serca. Życzę, aby Jego moc prowadziła Was ku świętości i czyniła życie hymnem ku Bożej chwale.