Rys historyczny: Nie wiadomo kto ani kiedy erygował parafię Lutkówka. Na podstawie wzmianek w różnych dokumentach można przypuszczać, że kościół istniał już w XIV w. (a może nawet w końcu XIII w.), zaś parafia istniała już w 1445 r. Należy więc przyjąć, że powstała ona przed 1445 r. Kościół pw. Świętej Trójcy został wzniesiony w XVI w. Kiedy w 1603 r. parafię wizytował biskup poznański Wawrzyniec Goślicki, napisał: „kościół jest w opłakanym stanie, opustoszały, bez dachu, z dziurawymi oknami”. Nie było też plebanii; proboszcz mieszkał w domu, który kiedyś był mieszkaniem poddanego plebańskiego. Wieś była wtedy własnością Mikołaja Osuchowskiego herbu Gozdawa, dziedzica wsi Osuchów, który zajął dziesięciny przeznaczone na uposażenie kościoła. Do odnowienia kościoła w Lutkówce przystąpiono dopiero po 15 latach, niestety w latach siedemdziesiątych XVII w. jego stan był znów opłakany.

Obecny kościół został wzniesiony prawdopodobnie w 1744 r. przez kasztelana ciechanowskiego Władysława Grzegorzewskiego. Taka data widnieje na kamiennej kropielnicy-chrzcielnicy, obecnie znajdującej się przed wejściem do kościoła. W XIX w. był kilkakrotnie remontowany (w latach 1827, 1846, 1855, 1887, 1889). W latach 1905-1906 dobudowano do niego zakrystię.

Dziś modrzewiowy, oszalowany kościół, zwieńczony wieżyczką sygnaturki, stanowi perełkę architektury sakralnej Mazowsza. Dom Boży obejmuje nawę oraz niższe i węższe od niej prezbiterium z przylegającymi doń zakrystią i kaplicą Matki Bożej Nieustającej Pomocy. We wnętrzu kościoła znajdują się cztery ołtarze. W usytuowanym od wschodu prezbiterium stoi barokowy, kamienno-drewniany ołtarz główny, z rzeźbą Świętej Trójcy. Według najnowszych badań dr. Michała Wardzyńskiego z Uniwersytetu Warszawskiego pochodzi on z XVII w. i przypisywany jest autorstwu Abrahama van den Blocke. Ołtarz trafił do Lutkówki z kościoła jezuickiego (po kasacie zakonu w 1773 r.), stojącego na Starym Mieście w Warszawie przy ul. Świętojańskiej. Przypuszcza się, że ołtarz ten jest jedynym zachowanym z pierwotnego wystroju warszawskiego kościoła jezuitów z okresu, gdy był on kościołem dworskim pod protektoratem Wazów. Nad belką tęczową wisi krzyż z figurą Chrystusa.

Przy prezbiterium stoją ołtarze boczne. Lewy zawiera w pierwszej kondygnacji obraz św. Antoniego z 1919 r., w drugiej – Świętej Rodziny z przełomu XVII i XVIII w., a w zwieńczeniu wyobrażenie Koronacji Matki Bożej. Ołtarz prawy ma w pierwszej kondygnacji obraz św. Rocha, w drugiej obraz „Głowa św. Jana Chrzciciela na misie”, zaś w zwieńczeniu – przedstawienie Świętej Trójcy. Po lewej stronie nawy znajduje się ołtarz Matki Bożej Częstochowskiej, stylizowany na klasycyzm. Na chórze zainstalowane są przeszło 250-letnie organy. Na terenie parafii znajduje się kaplica pw. Wniebowstąpienia Pana Jezusa w Karolewie, gdzie w niedzielę i święta odprawiane są Msze św. Do zakończenia II wojny światowej kaplica była w posiadaniu Kościoła ewangelicko-augsburskiego, ponieważ większość mieszkańców wioski Karolew stanowili Niemcy. W 1954 r. ks. Walenty Malewski odkupił kaplicę od Kościoła ewangelicko-augsburskiego, która od tego czasu stała się własnością parafii pw. Świętej Trójcy w Lutkówce.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski