Świętej Trójcy w Cielądzu

adres
Miejscowości należące do parafii
Msze Święte
Dane o parafii

Rys historyczny: Parafia w Cielądzu erygowana została przed rokiem 1428, na co wskazują akta Kapituły Poznańskiej, w których pod tą datą widnieje informacja o plebanie Roslausie. Podczas wizytacji biskupa poznańskiego Wawrzyńca Goślickiego w 1603 r. stał tu drewniany kościół parafialny pw. Świętej Trójcy i Wszystkich Świętych. W roku 1785 był on restaurowany przez miejscowego dziedzica Jana Rzeszotarskiego. Po pożarze starej świątyni 9 VI 1795 r. na terenie ogrodu plebanijnego postawiono tymczasową drewnianą kaplicę, w której aż do roku 1856 sprawowana była Najświętsza Ofiara. W latach 1818-1856 z funduszy parafian i dziedzica Karola Gustawa Wolffa wystawiony został murowany kościół, poświęcony 13 XI 1856 r. Podczas I wojny światowej Niemcy wysadzili kościelną wieżę, niszcząc dach, sklepienie, organy i wyposażenie wnętrza. Dzięki ofiarności parafian świątynia została odbudowana w 1919 r. Od 1971 r. w Cielądzu duszpasterzują misjonarze ze Zgromadzenia Ducha Świętego.

Neogotycki kościół tworzy prostokątna nawa, niższe i węższe od niej prezbiterium oraz kaplica po prawej stronie. Nad dwuspadowym dachem góruje od strony ściany frontowej wpisana w bryłę niewielka wieża. W absydzie prezbiterium stoi współczesny ołtarz główny, który zaprojektował i wykonał ks. Tadeusz Furdyna SDB. Po bokach łuku tęczowego wiszą obrazy: św. Rocha, współpatrona parafii i kościoła oraz św. Antoniego. Kaplica boczna po święcona jest Matce Bożej Różańcowej. Przy lewej ścianie bocznej podwieszona jest neogotycka ambona z 1856 r. okna wypełniają witraże z przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w., autorstwa ks. T. Furdyny SDB, przedstawiające m.in.: Jezusa Miłosiernego, św. Jana Pawła II, bł. Jakuba Laval CSSp, bł. Daniela Brottier CSSp i bł. Marię od Pana Jezusa Dobrego Pasterza (Franciszkę Siedliską).

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski