Rys historyczny: Przez długi czas, tj. od początku jej utworzenia w XIV w., wieś Radziejowice należała do parafii Mszczonów. Parafia została tutaj erygowana prawdopodobnie w 1787 r., choć niektórzy historycy twierdzą, że ustanowił ją arcybiskup metropolita warszawski Wojciech Skarszewski w 1826 r. Za pierwszą hipotezą przemawia dekret arcybiskupa metropolity warszawskiego Szczepana Hołowczyca z 20 grudnia 1821 r. o nadaniu odpustów, w którym kościół w Radziejowicach nazwany jest parafialnym.

Obecny kościół pw. św. Kazimierza królewicza, fundacji Anny z ossolińskich, Kazimierza Krasińskiego, oboźnego wielkiego koronnego i Józefa Wawrzyńca Krasińskiego, senatora i kasztelana Królestwa Polskiego, został wzniesiony w latach 1820-1822. Stanowi on realizację projektu Jakuba Kubickiego, nadwornego architekta króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Jest to klasycystyczna budowla, obejmująca ośmioboczną nawę przesklepioną kopułą i dwa ryzality, w których znajdują się kruchta i prezbiterium. W rogu placu kościelnego wznosi się murowana, klasycystyczna dzwonnica z czasu budowy świątyni. Centralne miejsce ściany ołtarzowej zajmuje potężny krzyż z figurą ukrzyżowanego Chrystusa. Na ścianach bocznych prezbiterium wiszą obrazy ze scenami ofiarowania Jezusa w świątyni i Sądu ostatecznego. Iluzjonistyczne ołtarze boczne poświęcone są Matce Bożej i Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Są na nich herby fundatorów kościoła: Topór – rodu Ossolińskich i Ślepowron – Krasińskich. Na chórze zainstalowane są zabytkowe organy z ok. 1820 r., odnowione dzięki pomocy śpiewaczki operowej Teresy Żylis-Gary. Wystrój kościoła dopełniają: ambona, chrzcielnica, obrazy stacji Drogi Krzyżowej, feretrony, liczne obrazy religijne i epitafia. Okna zdobią kompozycje kolorowych szybek.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski