św. Wawrzyńca w Kocierzewie
99-414 Kocierzew
Karnków (numery: 1-30)
Kocierzew Północny (numery: 1-81)
Kocierzew Południowy (numery: 1-107)
Konstantynów (numery: 1-15)
Lenartów (numery: 3-32)
Lipnice (numery: 1-68)
Osiek (numery: 1-76)
Różyce (numery: 1-88)
Różyce-Żurawieniec (numery: 1-35)
Skowroda Północna (numery: 1-45)
Skowroda Południowa (numery: 1-40)
Wejsce (numery: 1-86)
Wicie (numery: 1-89)
08:00, 10:00, 12:00, 18:00
Dni powszednie:
17:00
08:00, 10:00, 12:00, 16:00
Dni powszednie:
16:00
10 sierpnia - św. Wawrzyńca, diakona i męczennika
Rys historyczny: Nie wiadomo, kiedy dokładnie została erygowana parafia w Kocierzewie. Należy przyjąć, iż na pewno powstała ona przed rokiem 1345, bowiem pierwsza wzmianka o niej występuje w dokumentach lokacyjnych wsi właśnie z tegoż roku. Z tego też okresu pochodził pierwszy drewniany kościół, dedykowany św. Wawrzyńcowi, diakonowi i męczennikowi. Kolejny,
również drewniany, ufundował arcybiskup metropolita gnieźnieński Jan Łaski, prymas Polski. On też w 1530 r. oddał parafię pod opiekę duszpasterską kolegium księży wikariuszy kolegiaty łowickiej, którzy odtąd wybierali spośród siebie kapłana prowadzącego duszpasterstwo w Kocierzewie. Nie był on proboszczem, lecz miał tytuł komendarza. Utrzymywał się z części dochodów proboszczowskich, drugą zaś część przekazywał na cele kolegium. Pierwszym znanym komendarzem kocierzewskim był ks. Jan z Iłowa.
Także drugi kościół nie wytrzymał próby czasu; zastąpił go wybudowany na początku XVIII w. trzeci, pw. św. Wawrzyńca diakona i męczennika i św. Wojciecha biskupa, drewniany, na planie krzyża, konsekrowany 26 IV 1729 r. przez arcybiskupa metropolitę gnieźnieńskiego Teodora Potockiego, prymasa Polski. Jak zapisał w 1762 r. wizytujący parafię archidiakon łowicki ks. Józef Marcinkowski, miał on siedem ołtarzy oraz dwie kaplice boczne, a także przybudowaną murowaną zakrystię. Wizytator potwierdzał, że zgodnie z zapisem abp. Jana Łaskiego, komendarzem w Kocierzewie jest wikariusz z kolegium wikariuszy przy kolegiacie łowickiej. Sto lat później, tj. w 1871 r., ks. Anzelm Grzesiewicz rozpoczął budowę nowego kościoła według projektu Franciszka Braumana, którą w 1873 r. ukończono. 13 X 1878 r. konsekrował go biskup sufragan płocki Aleksander Dziewiałtowski-Gintowt. Był to murowany, jednonawowy kościół z transeptem, w stylu gotycko-renesansowym. Taki wygląd przetrwał do czasów dzisiejszych.
Dzisiaj kościół posiada ołtarz główny i cztery boczne. W ołtarzu głównym znajduje się przepiękny krucyfiks z 1875 r., który pochodzi z poprzedniego kościoła. Prawe ołtarze boczne poświęcone są: Świętej Rodzinie, z obrazem św. Anny (na zasuwie) oraz św. Wawrzyńcowi, patronowi parafii, z obrazem Najświętszego Serca Pana Jezusa (na zasuwie). Natomiast ołtarze po lewej stronie dedykowane są: św. Walentemu, z obrazem św. Rocha (na zasuwie) i Matce Bożej Kocierzewskiej, z obrazem „Immaculata” (na zasłonie).
Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski