św. Stanisława Biskupa w Godzianowie

adres
Miejscowości należące do parafii
Msze Święte
Dane o parafii
Osoby

Rys historyczny: Godzianów był własnością arcybiskupów gnieźnieńskich od początku swojego istnienia, które sięga XIV w. Pierwsza wzmianka o kościele parafialnym wiąże się z dramatycznym wydarzeniem: zbezczeszczeniem i podpaleniem w 1374 r. Z zapisu w Liber beneficiorum Jana Łaskiego z początku XVI w. (1521) dowiadujemy się, iż przy murowanym kościele pw. św. Stanisława biskupa duszpasterzowało dwóch kapłanów: proboszcz i wikariusz. Wizytujący parafię w 1762 r. archidiakon łowicki, ks. Józef Marcinkowski, pisał o kościele drewnianym z 1744 r., nie konsekrowanym tylko poświęconym przez dziekana skierniewickiego, wyposażonym w trzy ołtarze, przy którym pracował już tylko sam proboszcz. Zapewne kościół ten przetrwał do początku XX w. W latach 1903-1905, dzięki wysiłkom duszpasterskim i przy osobistym wsparciu finansowym ks. Józefa Wierzbickiego i jego następców, a także projektantów, rzemieślników oraz parafian, został wybudowany nowy dom Boży. Jest murowany, neogotycki z czerwonej cegły, z dwoma strzelistymi wieżami. Świątynię poświęcono uroczyście 1 I 1905 r., zaś konsekracji dokonał trzy lata później biskup sufragan warszawski Kazimierz Ruszkiewicz.

Na szczególną uwagę zasługują witraże, zwłaszcza dwa umieszczone w prezbiterium: przed zamontowaniem w kościele były wysłane na Wystawę Sztuk Pięknych do Brukseli, gdzie zdobyły najwyższe nagrody. Witraże przedstawiają Chrzest Polski i Chrzest Litwy. Interesujący jest również ołtarz główny z figurą Niepokalanej, wraz z ruchowym obrazem Jezusa ukrzyżowanego i ambona, wykonane w Warszawie, a następnie przywiezione pociągiem i zamontowane w kościele. Obok obrazu ustawiono figury św. Elżbiety i św. Jadwigi, a nad nimi figurę św. Stanisława Kostki. Wystrój świątyni stanowią także dwa ołtarze boczne: prawy poświęcony św. Stanisławowi, patronowi parafii, lewy św. Rochowi, patronowi kościoła. Elewację świątyni zdobi osiem obrazów: Chrystusa Dobrego Pasterza, Matki Bożej Bolesnej, św. Józefa, czterech Ewangelistów i św. Ludwika oraz stacje Drogi Krzyżowej. Warte zobaczenia są też: chrzcielnica, dawna ambona, popiersie fundatora oraz wyremontowane, zabytkowe organy.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski