św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Skierniewicach
96-100 Skierniewice
07:00, 08:00 (w par. wojskowej), 09:00, 09:30 (w par. wojskowej), 10:30, 11:00 (w par. wojskowej), 12:00, 13:00 (oprócz wakacji), 17:00 (oprócz wakacji), 18:00 (oprócz wakacji), 18:00 (w par. wojskowej), 19:00 (w wakacje)
Dni powszednie:
07:00, 17:30 (także w w par. wojskowej), 18:00 (także w par. wojskowej)
07:00, 08:00 (w par. wojskowej), 09:00, 09:30 (w par. wojskowej), 10:30, 11:00 (w par. wojskowej), 12:00, 13:00, 17:00, 18:00 (także w par. wojskowej)
Dni powszednie:
07:00, 17:30 (także w par. wojskowej), 18:00 (także w par. wojskowej)
Rys historyczny: Według tradycji pierwsza drewniana świątynia pw. św. Stanisława miała być wybudowana przez arcybiskupa metropolitę gnieźnieńskiego Zbigniewa oleśnickiego, prymasa Polski (1482-1493), po 1481 r. jako kościół szpitalny ufundowanej wówczas prepozytury szpitalnej. Jednak nic więcej o tej fundacji nie wiadomo. Można przypuszczać, jak sugeruje ks. prof. S. Librowski, że powstała ona przy drugim kościele parafialnym, a nie na miejscu obecnego kościoła św. Stanisława biskupa. Wobec tego wypada przyjąć, iż pierwszą świątynią na terenie parafii św. Stanisława był ufundowany i wybudowany w 1528 r. przez arcybiskupa metropolitę gnieźnieńskiego Jana Łaskiego, prymasa Polski, drewniany kościółek pw. św. Rocha, wraz z utworzoną przy nim aktem erekcyjnym z 22 X 1528 r. nową prepozyturą szpitalną. Dwa lata później, w październiku 1530 r., Kapituła Gnieźnieńska zatwierdziła fundację i nieco zmodyfikowany jej akt erekcyjny, wystawiony 20 X 1530 r. Z dokumentu wiadomo, że dla potrzeb kościoła i szpitala abp Łaski nabył obszerny plac za miastem, przy drodze prowadzącej do Rawy. Ponadto wykupił również od mieszczan kilka działów gruntu i uposażył nimi szpital. Obok kościoła i szpitala założono również cmentarz grzebalny, istniejący do dzisiaj. Wiadomość, jakoby ów szpital wraz z kościołem ufundował i erygował abp Zbigniew oleśnicki, w świetle powyższych zachowanych przywilejów erekcyjnych kościoła z 1530 r. nie są więc niczym potwierdzone. Kościół, jako szpitalny i obsługiwany tylko przez jednego prepozyta, miał o wiele mniejszy wpływ na rozwój kultury w mieście niż parafialny kościół św. Jakuba. obecny dom Boży został wybudowany w roku 1720 przez arcybiskupa metropolitę gnieźnieńskie go Stanisława Szembeka, prymasa Polski i nadal pełnił funkcję kościoła szpitalnego i rektorskiego parafii św. Jakuba. W latach 1862-1864, na czas generalnego remontu kościoła parafialnego, przejął jego funkcje i przeniesiono do niego nabożeństwa.
Dekretem arcybiskupa gnieźnieńsko-warszawskiego Stefana kard. Wyszyńskiego, prymasa Polski, z dnia 15 II 1958 r., przy kościele garnizonowym została utworzona parafia terytorialna pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wydzielona z parafii św. Jakuba Apostoła w Skierniewicach. Dekret biskupa łowickiego z dnia 27 XII 1996 r. zmienił jej tytuł na św. Stanisława biskupa i męczennika, ustanawiając kościół pod tym wezwaniem jako parafialny. Dotychczasowy kościół filialny parafii pw. św. Jakuba Apostoła stał się więc miejscem zgromadzenia wspólnoty parafialnej i zaczął przeżywać swój renesans. Staraniem proboszcza, ks. Franciszka Gutowskiego, został odnowiony i przygotowany do sprawowania liturgii. Osuszono mury, wykonano zewnętrzną i wewnętrzną elewację, odnowiono złocenia ołtarza głównego. Kościół i przyległy budynek zyskały instalację grzewczą, a otaczający teren został wyłożony kostką. Wielki Jubileusz 2000 r. przyniósł wyniesienie kościoła do rangi świątyń jubileuszowych. 4 V 2002 r. z katedry na Wawelu sprowadzono tutaj relikwie św. Stanisława, zaś dekretem wydanym 8 maja tego samego roku biskup łowicki Alojzy Orszulik SAC ustanowił kościół parafialny Sanktuarium św. Stanisława, biskupa i męczennika.
Tę najstarszą w Skierniewicach świątynię, barokową, murowaną na planie prostokąta, otacza zabytkowy mur z arkadowym przejściem i witającą pielgrzymów figurą św. Stanisława na szczycie. Kościół jest orientowany, o charakterze salowym, z przylegającą wzdłuż prostokątną, niższą zakrystią (od północy). Świątynia nakryta jest trójspadowym dachem. Nad drzwiami wejściowymi znajduje się herb abp. Stanisława Szembeka. Wnętrze kościoła kryje trzy klasycystyczne ołtarze. obok kościoła znajduje się budynek dawnego szpitala oraz cmentarz parafialny, który, podobnie jak kościół, wpisano do rejestru zabytków.
Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski