św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Kutnie

adres
Miejscowości należące do parafii
Msze Święte
Dane o parafii
Osoby

Rys historyczny: Parafia została założona w 1359 r. od samego początku, aż do 1818 r. była pod zarządem Kanoników Regularnych Laterańskich z Trzemeszna, stanowiąc ich uposażenie. Chyba też z tego względu plebana nazywano prepozytem. W drugiej połowie XIV w. powstał spór między miejscowym dziedzicem Stefanem a proboszczem trzemeszeńskim Jakubem o prawo patronatu nad kościołem. Arcybiskup metropolita gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki wyrokiem z dnia 7 III 1374 r. przysądził owe prawo proboszczowi i jego następcom. Od 1441 r. proboszczem Łąkoszyna był zawsze opat Kanoników Regularnych Laterańskich z Trzemeszna.

W 1517 r. arcybiskup metropolita gnieźnieński Jan Łaski, prymas Polski, przedłożył Kapitule Metropolitalnej Gnieźnieńskiej projekt opata trzemeszeńskiego Andrzeja, który chciał tejże kapitule przekazać na wieczystą własność kościół parafialny w Łąkoszynie z wszelkimi dochodami i prawami oraz całą wieś opacką Wełnę i młyn wodny w Niestronnem. W zamian zaproponował przyjęcie go oraz jego następców, opatów trzemeszeńskich, do grona rzeczywistych kanoników tejże kapituły, z prawem do wszelkich dochodów kanonii i wolnego głosu. Ponadto Kapituła Gnieźnieńska miałaby podjąć się opieki nad dobrami opactwa i klasztoru w Trzemesznie. Projekt nie został przyjęty, gdyż ofiarowane kapitule dochody i własności nie odpowiadały wysokości dochodów przypadających na nowego kanonika.

Pierwszy kościół, drewniany, pw. św. Stanisława biskupa, przetrwał do początku XVIII w. Drugi, również drewniany, wybudowany staraniem opatów trzemeszeńskich ok. 1718 r., spłonął w roku 1758. Jeszcze tego samego roku opaci z Trzemeszna wybudowali trzeci. W 1818 r. duszpasterstwo w parafii przejęci księża diecezjalni. Z zapisów z 1869 r. wiadomo, że kościół parafialny był bardzo zniszczony i opuszczony. W następnych latach przy pomocy parafian podźwignął go, odrestaurował i wyposażył w nowe sprzęty ówczesny proboszcz, ks. Frasunkiewicz. Jednak 18 VIII 1909 r. kościół spłonął od uderzenia pioruna. Staraniem parafian, fundatorów i ówczesnego proboszcza, ks. Wacława Kinasta, w ciągu trzech lat stanął obecny dom Boży, murowany, w stylu neogotyckim, według projektu kutnowskiego architekta Strzeżysława Bowbelskiego. W drugą niedzielę października 1912 r. konsekrował go biskup pomocniczy warszawski Kazimierz Ruszkiewicz.

Kościół posiada transept o ściętych narożach, oszkarpowane narożniki, a w bryłę świątyni wtopiona jest wysoka wieża, nakryta dachem w kształcie ostrosłupa. We wnętrzu świątyni na szczególną uwagę zasługuje chór muzyczny (wsparty na filarze i dwóch półfilarach), pod którym znajduje się arkadowa kruchta. W roku 1929 parafia Łąkoszyn została włączona w granice Kutna. Od połowy lat trzydziestych XX w. kościół ten służył 37. Pułkowi Piechoty im. ks. Józefa Poniatowskiego, stacjonującemu w Kutnie.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski