Rys historyczny: Parafię w Głuchowie erygował w 1338 r. arcybiskup metropolita gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki. Kościół parafialny pw. św. Wacława istniał tu już w XIV w., jest bowiem wspomniany w aktach konsystorza gnieźnieńskiego z początku XIV w. W roku 1419 odbyła się ponowna erekcja parafii. W 1499 r. za sprawą Fryderyka kard. Jagiellończyka, arcybiskupa metropolity gnieźnieńskiego, prymasa Polski, wybudowany został drugi kościół, posiadający trzy ołtarze. W 1779 r. parafia Głuchów została podniesiona do rangi prepozytury. W dziesięć lat później (1789) inkorporowano do niej, jako filię, parafię Wysokienice. W tym też czasie, w latach 1779-1786, staraniem ks. Wawrzyńca Grocholewskiego i jego następcy, ks. Franciszka Czajkowskiego, pobudowano obecny kościół – czwarty z kolei, a pierwszy murowany. Niestety, do końca XIX w. wciąż pozostawał w stanie surowym. Na początku XX w. wyremontował go i wyposażył ks. Edward Szczodrowski, doprowadzając do jego konsekracji, której dokonał 29 IX 1908 r. biskup sufragan warszawski Kazimierz Ruszkiewicz. Staraniem poprzednich proboszczów odrestaurowano wnętrze kościoła.

Orientowana, późnobarokowa świątynia obejmuje prostokątną nawę z węższym, prostokątnym prezbiterium. Po bokach nawy dobudowane są kaplice, a przy prezbiterium zakrystie, nad nimi loże. Fasadę flankują dwie czworoboczne wieże, nieco wysunięte przed elewację. Nawę, prezbiterium, zakrystie i loże przykrywają sklepienia kolebkowe z lunetami, w nawie i prezbiterium wsparte na gurtach. Ściany nawy, prezbiterium i kaplicy rozczłonkowane są wspartymi na pilastrach arkadami i gzymsami. Nad wejściem góruje murowany chór muzyczny z 16-głosowymi organami z 1792 r., sprowadzonymi z kościoła w Warszawie. Wnętrze wyposażono w stylu barokowym. Ołtarz główny poświęcony jest Zesłaniu Ducha Świętego. W kaplicy maryjnej znajduje się ołtarz boczny z łaskami słynącym obrazem Matki Bożej Głuchowskiej (do 1907 r. eksponowany w ołtarzu głównym), zaś w kaplicy Krzyża Świętego – łaskami słynący krucyfiks. Wyposażenie kościoła tworzą również: ażurowa, ręcznie kuta ambona z XVIII w. z kościoła św. Benona w Warszawie, barokowa chrzcielnica z 1821 r., rokokowe konfesjonały i rzeźbione stacje Drogi Krzyżowej.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski