Rys historyczny: Parafia św. Joachima w Mnichu erygowana została w 1399 r. Na prośbę Stefana z Ciechomic, starosty płockiego, podkomorzego gostynińskiego i rawskiego, ówczesnego właściciela Mnicha, uczynił to biskup płocki Jakub z Kurdwanowa (w dawniejszej literaturze czytamy, iż miał on pochodzić z Korzkwi) dekretem z dnia 16 IX 1399. Był to kościół drewniany,
wielokrotnie niszczony wskutek wojen. W 1536 r. został zastąpiony nowym, murowanym, w stylu renesansowym, ufundowanym przez Stefana z Kutna Kucińskiego, pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Również i on nie przetrwał do naszych czasów.

Obecny, murowany kościół wzniesiony w latach 1860-1862 pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny powstał z fundacji kolatora Władysława Grotkowskiego. Jest to świątynia orientowana, jednonawowa, wzniesiona na planie prostokąta. Jej fasada została oflankowana dwiema wieżami, które przykryto metalowymi hełmami. Do nawy od wschodu przylega prezbiterium zamknięte półkolistą absydą, a zakrystia od północy. W prezbiterium usytuowany jest klasycystyczny ołtarz główny z drugiej połowy XIX w., ze sztukatorską kompozycją „Adoracja Baranka” w retabulum oraz obrazem św. Mikołaja w zwieńczeniu.

Wystrój prezbiterium dopełniają obrazy Miłosierdzia Bożego i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, szesnastowieczna płaskorzeźba Stefana Kucińskiego na ścianie ołtarzowej, figury św. Apostołów Piotra i Pawła przy ścianach bocznych oraz polichromia wyobrażająca Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny na stropie. W ołtarzu dedykowanym Świętej Rodzinie umieszczony jest obraz przedstawiający św. Annę, św. Joachima i małą Maryję; w ołtarzu poświęconym Maryi – obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Kolatora obecnego kościoła, Władysława Grotkowskiego, upamiętnia okazały nagrobek.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski