św. Apostołów Piotra i Pawła w Skułach

adres
Miejscowości należące do parafii
Msze Święte
Dane o parafii
Osoby

Numer konta bankowego Bank Spółdzielczy Biała Rawska: 97 9291 0001 0210 5329 2000 0010

W parafii ruszają prace renowacyjne kościoła parafialnego. Poniżej jest dostępny link dla potencjalnych wykonawców prac.

Platforma zakupowa

Rys historyczny: Pierwszy kościół w Skułach stanął w połowie XIV w., nie jest jednak znana data jego budowy ani fundatorzy. Prawdopodobnie byli nimi Skulscy herbu Rogala. Możliwe, że Skulscy wystarali się też o założenie parafii, której uposażeniem miały być dziesięciny z kilku wsi. Dopiero w 1443 r. pojawia się wzmianka o proboszczu. Kolejny, drewniany kościół pw. świętych Apostołów Piotra i Pawła powstał w XVI w. Kiedy w 1603 r. parafię wizytował biskup poznański Wawrzyniec Goślicki, pisał, że kościół jest w bardzo złym stanie, a dom wikarych i szkoła przypominają pasterskie szałasy. W 1656 r. Szwedzi spalili kościół. W 1678 r. stanął nowy (istniejący do dzisiaj), pw. świętych Apostołów Piotra i Pawła, do powstania którego przyczynili się kolatorzy Seweryn Skulski i Księża Misjonarze od św. Krzyża w Warszawie. Od 1654 r. byli oni właścicielami połowy wsi Osuchów, a to za sprawą królowej Marii Ludwiki, która kupiła dobra skulskie i im je nadała, co potwierdził dokumentem król Jan Kazimierz. Od 1787 r. duchowni byli już właścicielami całej wsi aż do roku 1865. Po niecałych 100 latach, w latach 1774-1775 kościół
przeszedł gruntowny remont, podczas którego dobudowano zakrystię, a ściany obito płótnem, na którym wykonano iluzjonistyczną polichromię. W 1808 r. biskup sufragan żmudzki Antoni Malinowski dokonał ponownej konsekracji świątyni pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. W latach 1889 i 1894 pod kierunkiem Juliana Ankiewicza kościół przeszedł następny remont, w czasie którego częściowo przemalowano i uzupełniono malowidła. W 1927 r. świątynia otrzymała nowe podwaliny i blaszany dach. Po prawie 70 latach, w roku 1995, dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks. prał. Mariana Laskowskiego w kościele przeprowadzono kolejny remont, wymieniono dźwigary, podłogę, szalunek, o 30 cm podniesiono zakrystię i prezbiterium oraz wyremontowano poddasze.

Dzisiaj drewniany kościół posiada konstrukcję zrębową, wzmocnioną lisicami, jest oszalowany, wzniesiony na planie prostokąta, orientowany. Nawę i mniejsze od niej, zamknięte trójbocznie prezbiterium z zakrystią na osi, przykrywa dach dwuspadowy z czworoboczną wieżyczką na sygnaturkę od strony frontowej. Wnętrze przykryte płaskim stropem wyklejone jest płótnem, z namalowanymi scenami ze Stare go i Nowego Testamentu. Na suficie widnieje wyobrażenie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, a w prezbiterium – ostatniej Wieczerzy z 1895 r., pędzla Józefa Spornego z Nieszawy i Józefa Rutkowskiego. Osiemnastowieczne wyposażenie kościoła wykonane jest w drzewie modrzewiowym. ołtarz główny, dedykowany Chrystusowi Ukrzyżowanemu i ołtarze boczne, z obrazami Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i Matki Bożej, utrzymane są w stylu barokowym, natomiast ambona, chrzcielnica i konfesjonały w stylu rokokowym. Na chórze muzycznym zainstalowano organy napędzane miechem nożnym, zbudowane przez Z. Kamińskiego w latach trzydziestych XX w. Uposażenie kościoła to również monstrancja, kielich fundacji Seweryna Skulskiego, lichtarze na paschał i wyposażenie zakrystii. Przed kościołem stoi zegar słoneczny z marmurowym blatem z XVIII w. Obok wznosi się drewniana dzwon nica konstrukcji słupowej z 1822 r.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski