Rys historyczny: Parafię Dmosin erygował w XV w. (między rokiem 1423 a 1436) arcybiskup gnieźnieński Wojciech Jastrzębiec. Jeszcze przed jej ustanowieniem Dmosińscy ufundowali pierwszy kościół, co poświadczają akta Konsystorza Gnieźnieńskiego z drugiej połowy XV w., wspominając o nim jako istniejącym od dawna. Kolejna świątynia, z roku 1609, spłonęła razem
z całym miastem podczas najazdu szwedzkiego w 1657 r. Na jego miejscu wybudowano kaplicę. Na początku XVIII w. parafię przejęli Księża Misjonarze św. Wincentego a Paulo. Z fundacji Franciszka Rusińskiego w 1728 r. superior domu misjonarzy, ks. Jędrzej Zygfryd Rynek, wybudował jednonawowy, murowany kościół w stylu barokowym. Jego konsekracji dokonał w 1761 r. biskup sufragan gnieźnieński Krzysztof Dobiński.

W 1797 r., kiedy władze pruskie usunęły Misjonarzy z Dmosina, parafia wróciła pod zarząd księży diecezjalnych. Wnętrze kościoła zostało spalone podczas działań wojennych w 1914 r., ale już cztery lata później, tj. w roku 1918, dokonano jego rekonstrukcji, natomiast w latach 1925-1930 rozbudowano o nawy boczne. W roku 1931 kościół konsekrował biskup łódzki Wincenty Tymieniecki. W 1953 r. odnowiono go i przyozdobiono polichromią.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski