Rys historyczny: Wieś Kurdwanów do XVI w. przynależała do parafii Kozłów Biskupi. W 1612 r. miejscowy dziedzic Mikołaj Kurdwanowski, pełniący także funkcję poborcy sochaczewskiego, wybudował tutaj drewniany kościół pw. Bożego Ciała, św. Michała Archanioła oraz św. Mikołaja biskupa, a także plebanię z ogrodem, starając się o utworzenie przy nim parafii. Za wyraźną zgodą ówczesnego proboszcza parafii Kozłów Biskupi, ks. Jana Szczawińskiego, wydzielono z niej znaczny obszar pod nowo powstającą parafię we wsi Kurdwanów. Z mandatu biskupa poznańskiego Andrzeja Opalińskiego dziekan i oficjał warszawski ks. Raciborski 25 VI 1612 r. dokonał erekcji parafii pw. Przemienia Pańskiego. W trzy lata później, tj. w 1615 r. kościół konsekrowano. Uposażenie parafii stanowiły dziesięciny i okoliczne grunty. We wnętrzu świątyni znajdował się ołtarz na pięciu stopniach, a na południowej stronie kaplica różańcowa z obrazem Matki Bożej.

Ze źródeł pisanych wiemy, iż w 1616 r. utworzono tu Bractwo Różańca św. Przywilejem wspomnianego biskupa poznańskiego, który erygował parafię, 4 VII 1619 r. nadane zostały kościołowi dziesięciny ze wsi Szymanów na utrzymanie proboszcza, wikariuszy i służby kościelnej. Kolejnego przywileju na kupno pół włóki roli we wsi Czerwona Niwa dla potrzeb kościoła w Kurdwanowie udzielił 18 I 1622 r. król Zygmunt III Waza. W 1737 r. kościół rozebrano, a w jego miejsce przeniesiono z Miedniewic drewnianą świątynię pw. św. Michała Archanioła, zaprojektowaną przez Mikołaja Wiktoryna Grudzińskiego, pobudowaną w 1677 r. na kaplicę. W związku z co raz większą sławą tamtejszego sanktuarium maryjnego budynek był już za mały i w Miedniewicach rozpoczęto budowę dużej, murowanej świątyni. Mocą dokumentu wydanego w 1737 r. przez papieża Klemensa XII nadano kościołowi tytuł Przemienienia Pańskiego.

W 1909 r. przeprowadzono gruntowny remont kościoła. W latach 1934-1938 świątynię powiększono. Dobudowano też nietypową dla tych okolic wieżę w stylu podhalańskim, pełniącą funkcję dzwonnicy. Kurdwanowski kościół jest jednym z cenniejszych zabytków na Mazowszu. Najstarsza część zbudowana jest z bali modrzewiowych. To budowla orientowana o konstrukcji zrębowej i prostokątnej nawie. W ołtarzu głównym znajduje się barokowy ołtarz z obrazem Przemienienia Pańskiego z przełomu XVIII i XIX w., według Rafaela. Ołtarze boczne: lewy – dedykowany Matce Bożej Częstochowskiej, prawy – Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Na uwagę zasługują siedemnastowieczne rzeźby: Chrystusa Frasobliwego, Chrystusa Ukrzyżowanego i Matki Bożej Bolesnej, obrazy przedstawiające Madonnę z Dzieciątkiem i Świętą Rodzinę oraz barokowa ambona z XVIII w. z rzeźbą św. Jana Nepomucena w zwieńczeniu. Niedawno pod zerwanymi wewnątrz kościoła deskami znaleziono stare malowidła, a na ścianie ołtarza odkryto ogromnych rozmiarów płótno z postaciami aniołów.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski