Rys historyczny: Według tradycji parafię erygował w 1373 r. arcybiskup metropolita gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki, który ufundował i wystawił pierwszy kościół modrzewiowy pw. Wszystkich Świętych. Miał on służyć wiernym przez ponad sześć wieków, do pożaru w 1913 r. Staraniem ks. Ferdynanda Jacobiego w latach 1913-1916 na jego miejscu została wybudowana
nowa świątynia dedykowana Najświętszemu Sercu Pana Jezusa, według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego, której konsekracji w 1923 r. dokonał biskup łódzki Wincenty Tymieniecki. Podczas wojny Niemcy zamienili kościół w magazyn zbożowy, uniemożliwiając posługę duszpasterską. Po jej zakończeniu wierni i kapłani przywrócili świątyni godny wygląd. Dzięki staraniom kolejnych pokoleń przetrwała do dziś.

Kościół jest murowany, orientowany, jednonawowy, w stylu neobarokowym. Sklepienie w nawie i prezbiterium gwiaździste, takie też w absydach transeptu, nad chórem i kruchtą – kolebkowe. Nad całością dominuje wieża zbudowana w zachodniej części kościoła. W absydzie prezbiterium stoi ołtarz główny z figurą Najświętszego Serca Pana Jezusa, umieszczoną nad tabernakulum i obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Dwa ołtarze boczne poświęcone są Najświętszej Maryi Pannie.

W wyposażeniu kościoła znajdują się m.in.: ornat haftowany z XVII w., monstrancja rokokowa z połowy XVII w., lichtarze cynowe barokowe oraz dwie tablice poświęcone ks. Mieczysławowi Rzadkowskiemu, proboszczowi parafii Błonie, zamordowanemu w Dachau 12 VIII 1942 r. i ks. prał. Ferdynandowi Jacobiemu, budowniczemu kościoła w Błoniu, który również zginął w Dachau 25 VIII 1941 r.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski