Rys historyczny: Boryszew jest willowo-fabryczną dzielnicą Sochaczewa. Przez wieki Boryszew stanowił punkt na szlaku z Sochaczewa do Łowicza i Łęczycy oraz do Bolimowa, Skierniewic i Rawy. W 1410 r. przechodziły tu wojska Władysława Jagiełły w drodze na Grunwald. Do 1 X 1929 r. Boryszew był odrębną miejscowością, potem został przełączony do Sochaczewa. Kiedy w okolicy zaczęło przybywać mieszkańców, zaistniała potrzeba stworzenia parafii lub przynajmniej punktu katechetycznego. W trudnych czasach użyto fortelu, kupując w 1967 r. działkę z gospodarstwem, które przebudowano na potrzeby kultu religijnego. Pierwszym pasterzem tworzącej się wspólnoty parafialnej był ks. Hen ryk Konowrocki, wieloletni więzień czasów komunistycznych. W 1972 r. Sługa Boży arcybiskup metropolita gnieźnieńsko-warszawski Stefan kard. Wyszyński, prymas Polski, ogłosił utworzenie Rektorskiego ośrodka Duszpasterskiego przy Kaplicy Matki Bożej Nieustającej Pomocy i zezwolił na odprawianie Mszy św. W kolejnych latach kaplicę rozbudowywano.

1 I 1980 r. Kuria Metropolitalna Warszawska wydała dekret o erygowaniu parafii w miejsce rektoratu. Pierwszym proboszczem zo stał ks. prał. Józef Kwiatkowski, który zaczął zabiegać o zgodę na wybudowanie nowej świątyni. Budowa ruszyła w 1984 r. W latach 1985-1986 wykonano fundamenty i zalano stropy części podziemnej, by w roku następnym rozpocząć wznoszenie murów kościoła. 29 XI 1987 r. arcybiskup metropolita gnieźnieńsko-warszawski Józef kard. Glemp, prymas Polski, dokonał poświęcenia i wmurowania kamienia węgielnego i aktu erekcyjnego. Budowa i urządzanie kościoła trwało kilkanaście lat. Finalnym aktem była konsekracja świątyni, której dokonał 28 VI 2003 r. biskup łowicki Alojzy Orszulik SAC.

Kościół jest budowlą dwupoziomową. Górny poziom przeznaczony jest na cele kultu, a dolny na salę widowiskową i cele socjalne. Świątynię, zbliżoną formą do rotundy, zbudowano według projektu arch. Grzegorza Figiela przy współudziale konstruktorów inż. Krzysztofa Guraja i inż. Bogdana Figiela. Ołtarz główny poświęcony jest Matce Bożej Nieustającej Pomocy. Po bokach prezbiterium znajdują się otwarte kaplice z malowidła mi ściennymi: po lewej – chrzcielna, z malowidłem przed stawiającym Chrzest Pański i ostatnią Wieczerzą w zwieńczeniu, po prawej – poświęcona Matce Bożej, z malowidłem obrazującym objawienie Fatimskie i tryptykiem ze św. Janem Pawłem II w zwieńczeniu. Autorem wszystkich fresków w kościele jest Józef Krasnodębski. Stacje Drogi Krzyżowej to dar parafii Gąbin. Z tyłu prezbiterium znajduje się kaplica zbudowana we dług projektu Marcina Głuchowskiego, w której odprawiane są Msze św. w dni powszednie. Przeniesiono tam wyposażenie z pierwszej kaplicy parafialnej. Przy wejściu bocznym mieści się kaplica pogrzebowa z krzyżem we dług projektu Magdaleny Podczaskiej.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski