Bożego Ciała w Orłowie

adres
Miejscowości należące do parafii
Msze Święte
Dane o parafii
Osoby

Rys historyczny: obecna wieś Orłów, znana od 1384 r., była dawniej miastem i siedzibą powiatu utworzonego pod koniec XIV w., który przetrwał do roku 1867, mimo że Prusacy już po II rozbiorze przenieśli siedzibę jego władz do Kutna. Od 1387 r. napotykamy w dokumentach źródłowych wzmianki o mieszczanach, burmistrzu i rajcach, bez wątpienia więc Orłów był już wtedy miastem. Pod koniec XIV w. istniał tutaj kościół, a przy nim szkoła. Parafia Bożego Ciała i św. Jadwigi Śląskiej w Orłowie erygowana została ok. 1430 r. W roku 1430 zbudowany został istniejący obecnie kościół o charakterze obronnym, który jest jednym z najciekawszych obiektów tego typu w regionie. Był on wielokrotnie restaurowany i przebudowywany: w wieku XVII, w latach 1849,1910 i 1945. Wzniesiono go w stylu go tyku mazowieckiego z cegły gotyckiej, w układzie blokowym. Do prostokątnej nawy od wschodu przylega niższe i węższe od niej, wielobocznie zamknięte prezbiterium, a od południa niewielka kruchta. W fasadę zachodnią, zwieńczoną trójkątnym szczytem z ostrołukową płyciną, wkomponowana jest okrągła, dwukondygnacyjna baszta z otworami strzelniczymi, podkreślająca dawny, obronny charakter budowli.

Opiętą przyporami bryłę przykrywają dwuspadowe dachy, z wieżyczką na sygnaturkę nad ścianą tęczową. Półkoliście zamknięty portal głównego wejścia flankują renesansowe rycerskie płyty na grobne. Nawę i kruchtę przykrywają stropy, prezbiterium – sklepienie gwiaździste, zakrystię – krzyżowe, a skarbczyk – kolebkowe. W absydzie prezbiterium stoi neogotycki ołtarz główny z końca XIX w., dedykowany św. Jadwidze. Ołtarze boczne poświęcone są Wniebowstąpieniu Pańskiemu i Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Godne uwagi są: figura św. Franciszka, dziewiętnastowieczna ambona w stylu eklektycznym, neogotycki prospekt organowy oraz stacje Drogi Krzyżowej z początku XX w. w stylu modernistycznym. Znakiem historii są tablice epitafijne barona Skarżyńskiego i generała powstania listopadowego Ambrożego Bończy Skarżyńskiego.

Obok świątyni stoi murowana dzwonnica z połowy XIX w., z dzwonem z 1547 r. Na cmentarzu przykościelnym znajduje się również murowana kaplica z pierwszej połowy XIX stulecia: to klasycystyczny grobowiec Skarżyńskich, którzy byli właścicielami oporowa na przełomie XVIII i XIX w.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski