Łowicz, Wielkanoc 2021 roku

L. dz. 445/2021

Zmartwychwstały Pan przywraca życie

 Życzenia Biskupa Łowickiego na Wielkanoc 2021 roku

 

Czcigodni Bracia w kapłaństwie,

Przedstawiciele życia konsekrowanego

Drodzy Diecezjanie, Siostry i Bracia,

 

Zmartwychwstanie Pańskie, to najważniejsza tajemnica Misterium Paschalnego, z którym są powiązane wszystkie tajemnice Jezusa Chrystusa i historii zbawienia. Jezus Chrystus przez swoją śmierć zniweczył śmierć naszą, a zmartwychwstając, przywrócił nam życie (1. prefacja wielkanocna). Pusty grób Jezusa stał się początkiem naszej drogi powstania ze śmierci grzechu i rozpaczy. Niepowtarzalne wydarzenie zmartwychwstania Jezusa obaliło porządek historii i także dziś jest znakiem sprzeciwu, i tak już pozostanie na zawsze.

 

1. Słowa i czyny Zbawiciela

Oto dzisiaj Dzieje Apostolskie ukazują nam sprawę Jezusa (por. Dz 10, 38). W domu setnika Korneliusza św. Piotr mówi o swoim Mistrzu: Przeszedł On, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła (Dz 10, 38). Piotr ukazuje spragnionym łaski poganom moc słów i czynów Zbawiciela. Takie znaki i gesty nikogo nie pozostawiają obojętnymi. Dobre czyny są zawsze wypełnieniem woli Ojca, przecież Bóg był z Jezusem (por. Dz 10, 38).

Apostoł Piotr w domu setnika Korneliusza w Cezarei wygłasza mowę, w której podkreśla najważniejsze prawdy wiary rozświetlone dziełami Jezusa Chrystusa (por. Dz 10, 34. 37-43). Piotr w imieniu Kościoła mówi o ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu Pana. Pierwszy Papież wyznaje, że został powołany przez Boga wraz z innymi Apostołami na świadka zmartwychwstania (por. Dz 10,41). Rodzina Korneliusza, tak jak i nasze rodziny, jest otwarta na nowinę o zmartwychwstaniu. Każdy z nas jest spragniony spotkania z żywym Bogiem, który przychodzi do naszych serc i naszych domów.

 

2. Uwierzyć Zmartwychwstałemu Panu

Jesteśmy dzisiaj zaproszeni, aby przekroczyć naszą wiedzę i w świetle wiary odczytać nasze powołanie. Dzisiaj św. Paweł w Liście do Kolosan wskazuje: Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi (Kol 3, 4). Choć nasze doświadczenie pokazuje, iż śmierć i przemijanie są i będą naszym udziałem, jednak wierzymy: że życie (nasze) jest ukryte z Chrystusem w Bogu (Kol 3, 3). Znak pustego grobu nie pozostawia złudzeń; nie da się przejść obojętnie wobec zwycięstwa życia nad śmiercią; zatem winniśmy jeszcze mocniej uwierzyć w życie. Jezus Chrystus zasiadł po prawicy Ojca, a my też jesteśmy tam zaproszeni (por. Kol 3, 1; Mk 16, 19).

Dzień zmartwychwstania przychodzi nagle; trzeba uwierzyć, dlatego nie można odkładać spotkania ze Zmartwychwstałym. Tutaj na ziemi, nie osiągniemy chwały, ale stąd możemy iść ku chwale niebieskiej. Jednak ta droga ku górze wymaga wysiłku, którego nie da się podjąć w samotności. Potrzebna jest pomoc ze strony Chrystusa, który jest naszym Życiem (por. Kol 3, 4). Chrześcijanin zjednoczony z Chrystusem przez chrzest; zmartwychwstanie z Chrystusem (por. Kol 2, 12) i będzie rzeczywiście uczestniczył w Jego życiu niebieskim (por. Ef 2, 6).

 

3. Uwierzyć słowu Boga

Dzisiaj we wspólnocie Kościoła przybywamy z Piotrem i Janem do pustego grobu Jezusa i pragniemy rozumieć Pismo, które mówi, że On ma powstać z martwych (por. J 20, 9). To dzięki świadectwu Apostołów (por. J 21,24), już stajemy się głosicielami prawdy o zmartwychwstaniu Jezusa. Piotr i Jan weszli do pustego grobu i utwierdzili się w wierze; my odczytując Ewangelię niesiemy jej moc naszym bliskim; wezwani we wspólnocie do wiary (por. J 20, 30-31).

Noc została pokonana i oto wschodzi nowa jutrzenka, życie tryumfuje nad śmiercią; szatan i grzech nie mają już władzy, otwiera się nowa przestrzeń dla Ducha i łaski. Droga do pustego grobu (por. J 20, 4) jest trudna i ryzykowna, ale przecież nie idziemy sami. Przecież tak wielu już słyszało Dobrą Nowinę; oni oczekują, abyśmy radowali się jej światłem i mocą. Dzielmy się światłem, które rozjaśniło grób Pański, aby czynić sobie uczniów Chrystusa ze wszystkich narodów (por. Mt 28, 19-20).

 

4. Zmartwychwstały Pan idzie z nami

Kiedyś na różne sposoby spotkaliśmy Jezusa, jako dzieci, dorastający czy już dorośli. Oto i dziś Jezus ponownie patrzy na Ciebie i na mnie i wzywa nas po imieniu; jak Marię przy grobie (por. J 20, 16). Jezus zaprasza także Ciebie i mnie, abyśmy powrócili do głębi naszej duszy, aby tam odnowiła się zażyłość i zapał wiary i miłości. Przyjmijmy prawdę zmartwychwstania, aby na nowo rozgrzać serce, które stało się tak zimne (por. Ez 11, 19-21; 36, 26-28).

Wskrzeszajmy w sobie wzruszenie sakramentalnych spotkań podczas Pierwszej spowiedzi i Komunii świętej oraz sakramentu bierzmowania. A co ze wzruszeniem wypowiadanej przysięgi małżeńskiej, składanymi ślubami życia konsekrowanego czy święceniami kapłańskimi? Odkryjmy na nowo, że Chrystus jest Sędzią żywych i umarłych i że przez wiarę w Jego imię otrzymujemy odpuszczenie grzechów (por. Dz 10,42-43).

 

Drodzy Siostry i Bracia

Zmartwychwstały Pan staje dziś między nami, w naszych rodzinach i wspólnotach, z darem radości paschalnej. On Baranek odkupił swe owce; On Zmartwychwstały daje nam orędzie życia i miłosierdzia. Niech Jego miłość jednoczy nas w każdej przestrzeni naszego świętowania i naszej codzienności. Życzę Wam prawdziwego pokoju serca i dzielenia się życzliwością i radosnym orędziem, że Chrystus prawdziwie zmartwychwstał i jest z nami. Alleluja!

Przyjmijcie na ten święty czas dar błogosławieństwa: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego

+ ANDRZEJ FRANCISZEK DZIUBA