Nowe życie w Chrystusie

Czcigodni Bracia Kapłani,
Osoby Życia Konsekrowanego,
Drodzy Siostry i Bracia,

Dzisiaj odkrywamy niezwykłą radość. Po adwentowym oczekiwaniu widzimy światłość wielką. Nad Betlejem zabłysło światło (por. Iz 9, 1). Oto Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów obnażony! Jezus Chrystus zamieszkuje między nami i chce umacniać wszystkie narody ziemi. Radują się nasze serca i umysły. Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany (Iz 9, 5), abyśmy my byli dziećmi Bożymi.

1. Zachwycić się miłością

Czas Bożego Narodzenia wprowadza nas w tajemnicę Wcielenia. Liturgia poszczególnych dni akcentuje radość z przyjścia Zbawiciela na świat. Zachwyceni postawą Maryi, Józefa, aniołów, pasterzy i Mędrców udajemy się do Betlejem, aby z dziecięcą ufnością wyśpiewać: Chwała Bogu na wysokościach (Łk 2, 14). Radością Świąt dzielimy się ze wszystkimi, których spotykamy na drodze swego życia.

Podobnie jak Maryja, rozważamy wszystko to, co czyni nam Bóg w swoim niezgłębionym miłosierdziu (por. Łk 1, 29). Wdzięczni za dar Wcielenia głosimy w ludzki sposób „słowo” dobra i życia. To wtedy z życzliwością wzajemnie się obdarowujemy i śpiewamy kolędy. Zaś we wspólnocie modlitwy wraz ze świętym Janem głosimy prawdę, że Słowo stało się ciałem (J 1, 14).

2. Chrzest bramą łaski

Świętujemy przyjście Pana jako dzieci Boże, jako ludzie, których łączy łaska chrztu świętego. Dzięki tej łasce nie jesteśmy sami; w nas i naszych rodzinach żyje bowiem Chrystus. Abyśmy – w sakramencie chrztu – (…) stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego (Tt 3, 7), modli się Apostoł narodów. Życzymy sobie dzisiaj, aby to dziedzictwo, jako owoc usprawiedliwienia, było nienaruszalne, na zawsze (por. Rz 8, 17; Ga 3, 29).

We wspólnocie Kościoła i całej naszej Ojczyźnie dziękujemy za dar chrztu świętego. Tak jak 1050 lat temu nasi przodkowie, tak każdy z nas w konkretnym momencie zostaliśmy zaproszeni do udziału w Bożych darach i pomnażaniu ich ku naszemu i bliźnich zbawieniu.

Zostaliśmy usprawiedliwieni łaską Bożą i możemy cieszyć się pełnią darów Ducha Świętego (por. Rz 5, 5; 2 Kor 1, 12), możemy oczekiwać na ostateczne zjednoczenie z Chrystusem.

3. Rodzina znakiem i darem jedności

Pragnienie szczęścia złożone przez Boga w sercu każdego człowieka opiera się na obietnicach Chrystusa i realizuje się z pomocą Ducha Świętego. Wcielenie Chrystusa (por. Tt 2, 11-12) stanowi początek tego szczególnego objawienia Bożej dobroci i miłości. To On nas zbawił (por. Rz 3, 28; 4, 5; Ga 2, 16; 3, 11), abyśmy byli znakami nadziei dla innych.

Święta Bożego Narodzenia są nazywane świętami rodziny, najbardziej oczekiwanymi. Nic w tym dziwnego, ponieważ już sama wieczerza wigilijna sprawia, że rodzina jest zgromadzona przy jednym stole. Radość wspólnego posiłku i życzliwego bycia razem sprawia, że dni Narodzenia Pańskiego na długo zapadają w naszej pamięci. Jakże pięknie możemy odkrywać naszą jedność przy rodzinnym stole, ale również przy stole eucharystycznym, począwszy od Mszy świętej pasterskiej.

4. Zachować radość i siłę

Radość Świąt Narodzenia Pańskiego udziela się prawie wszystkim ludziom, dlatego ten czas łaski winien pomagać w rozwiązywaniu trudnych problemów międzyludzkich, narodowych, społecznych, rodzinnych i indywidulanych – trzeba próbować rozsupłać supełki i gordyjskie węzły, ruszyć sprawy nie do rozwiązania. Wszak mamy Rok Miłosierdzia Bożego! Trzeba intensywniej modlić się dla potrzebujących o łaskę pojednania, wiary, miłości.

W nas, ludziach ochrzczonych Bóg złożył wszelkie potrzebne dary, które wiodą ku zbawieniu. Możemy je w sobie umacniać i dzielić się z innymi. Wydarzenia w Betlejem zostały objawione prostym pasterzom. Oni zaś przekazali tę tajemnicę swym najbliższym. W ten sposób prawda o narodzeniu się Mesjasza dotarła do okolic (por. Łk 2, 8-20). Dociera ona po dziś dzień. Potrzeba nam nowych metod dotarcia do ludzi w zależności od sposobu myślenia, mentalności, języka, kultury i obyczajów. Rozwój chrześcijaństwa jest zróżnicowany, a czasem wręcz znikomy. Dotyczy to zmian, jakie zachodzą w różnych regionach świata. W wielu sytuacjach wiara w Chrystusa zanikła prawie zupełnie. Nadzieja pozostaje w chrześcijanach pełnych prostoty (por. Mt 11, 25), to oni przeniosą wiarę w następne pokolenia.

Siostry i Bracia,

Niech rozpoczęty Rok Miłosierdzia, obchodów 1050 rocznicy Chrztu Polski oraz Nawiedzenia Kopii Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w naszej diecezji stanie się wielkim darem ku odrodzeniu naszych serc oraz życia kościelnego i społecznego. Spoglądając zaś ku Dziecięciu w Betlejem uczmy się pokory i chrześcijańskiego świadectwa wiary, która ma swój początek w chrzcie świętym. Radość płynąca od Żłóbka niech napełnia Wasze serca, Wasze rodziny oraz wszystkie wspólnoty. Dar Księcia Pokoju niech udziela się Ojczyźnie i całemu światu w roku 2016.

Na radość niesienia Chrystusowego pokoju w Waszych rodzinach z serca Wam błogosławię: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego

Łowicz, Boże Narodzenie 2015 roku