W czasie Eucharystii ksiądz rektor, nawiązując do dzisiejszych czytań mszalnych, mówił, że dobrymi życzeniami chrześcijańskimi na każdą okazję – dla każdego alumna i kapłana – są te zawarte w Liście świętego Pawła apostoła do Filipian: życzę wam, byście byli posłuszni; życzę, byście zabiegali z bojaźnią i drżeniem o własne zbawienie i by sam Bóg był sprawcą w was i chcenia i działania zgodnie z Jego wolą; życzę wam, byście nie szemrali i byli pełni przekonania co do słuszności drogi, jaką prowadzi was Pan i byście zawsze i wszędzie mocno trzymali się Słowa Bożego (por. Flp 2,12-18). Jezus zaś „życzy sobie” i każdemu z nas, byśmy żadnej osoby lub rzeczy nie miłowali bardziej, niż samego Boga; byśmy nienawidzili wszystko, co nas od Niego oddala lub nam Go przesłania, czyli byśmy „nie widzieli na” pierwszym miejscu nikogo innego lub niczego innego, jak tylko Dawcę naszego życia i powołania.

Na refektarzu, z ust seniora, czyli przedstawiciela alumnatu, dzisiejszy Solenizant usłyszał w ramach składanych życzeń między innymi takie słowa: „Posługa Rektora Seminarium jest bez wątpienia jedną z najtrudniejszych i jedną z bardziej odpowiedzialnych w diecezji. Tym bardziej słowa podziękowania kierujemy do tego kapłana, któremu Ksiądz Biskup powierzył szczególną troskę o formowanie powołań kapłańskich. Księdzu Rektorowi w dniu jego imienin pragniemy podziękować za obecność i trud wkładany w naszą formację, za każde słowo, za każdą pomoc, za poświęcanie nam swojego czasu, umiejętności, talentów, aby wspierać nas w trudnej drodze powołania. Dziękujemy Ci, Księże Rektorze, za to, że zawsze jesteś obok nas i przypominasz, abyśmy przede wszystkim ‚szukali pozytywów’. Niech Pan Bóg obdarzy Cię wieloma łaskami na drodze kapłańskiej posługi. Niech Jezus Chrystus, Źródło Miłosierdzia, i Matka Niepokalana wspierają Cię i podtrzymują. Niech Duch Święty umacnia Cię i daje potrzebne siły do wypełniania Bożej misji kształtowania nas na kapłanów według Serca Jezusowego, aby w przyszłości, Księże Rektorze, Twoje dzieła Ciebie chwaliły”.