1 listopada to niezwykle ważny dzień dla każdego kleryka ze względu na wyjazd na parafie i cmentarze oraz kontakt z ludźmi, którzy przybywają na groby swoich bliskich zmarłych. Z doświadczenia minionych lat wiemy, że obecność alumnów na cmentarzach staje się dla wielu ludzi okazją do tego, aby porozmawiać o Seminarium, wierze, powołaniu, a także o problemach, które są udziałem spotykanych osób. Dla niektórych jest to także okazja, by podzielić się z przyszłą osobą duchowną bólem przeżywanym po stracie kogoś bliskiego z rodziny.

Wiele osób pyta nas tego dnia o to, jak wygląda życie w Seminarium, jak zrodziło się w nas powołanie. Nie ukrywamy, że dla nas, kleryków, istotny jest kontakt z tak wielką ilością ludzi oraz życzliwość, jaka jest nam okazywana podczas owego dnia.

Niejednokrotnie nasz pobyt na cmentarzu jest również szkołą życia, okazją do zaświadczenia, że istnieje Bóg, który nas powołał; Bóg, który jest potężniejszy niż śmierć. Nasza obecność przy grobach to znak naszej wiary w Zmartwychwstanie i Życie. Przeżywamy wielką radość za każdym razem, gdy możemy kogoś umocnić w wierze, podtrzymać na duchu, pomodlić się oraz udzielić, jeżeli jest to potrzebne, innego rodzaju pomocy.

Wizyta na cmentarzach wiąże się również ze zbiórką pieniędzy na utrzymanie naszego Seminarium. Dlatego już dziś serdecznie dziękujemy wszystkim Ofiarodawcom za hojność w składaniu ofiar do seminaryjnych puszek. Za zrozumienie naszych seminaryjnych potrzeb i za każdą złotówkę złożoną na rzecz wspólnoty WSD w Łowiczu – BÓG ZAPŁAĆ!

(diakon Czarek)