Nieskończonym źródłem i hojnym dawcą daru miłości i miłosierdzia, jest
Trójca Święta. Chrześcijanin, by żyć miłosierdziem wobec bliźnich, sam musi
pozostawać w komunii
z Bogiem. On jest źródłem prawdziwej miłości między ludźmi.
Św. Jan Apostoł stwierdził dwukrotnie, że „Bóg jest miłością”
(1 J 4,8.16). Stwierdzenie to
oznacza, że Trójca Święta jest wymianą miłości
Osób Bożych, komunią Osób wzajemnie miłujących się. Bóg w Trójcy Osób
jest absolutnie samowystarczalny i nie potrzebuje,
by w Jego życiu ktokolwiek uczestniczył. Jednak z nadmiaru miłości zapragnął On
sam przekazać swoje życie stworzeniom, szczególnie osobom – ludziom i aniołom.
Bóg, który jest „źródłem
życia” (Ps 36,10), przekazuje więc ludziom to życie w sposób
absolutnie bezinteresowny przez swojego Syna. Jest ono podtrzymywane przez
Ducha Świętego.
To działanie Ducha czyni ludzi mistykami, to znaczy – uczestnikami w życiu
trynitarnym Boga.Miłości, która jest istotą Bożego życia, jest zarazem istotą
życia ludzkiego, bo człowiek stworzony został z Bożej tkanki miłości, na Jego
obraz i podobieństwo (zob. Rdz 1, 26). Dlatego miłość jest nieodzownym
warunkiem prawidłowego rozwoju osoby ludzkiej. Św. Franciszek Salezy wyraził to
w następujący sposób: „Człowiek jest doskonałością świata, Duch
jest doskonałością człowieka, miłość jest doskonałością ducha, caritas zaś –
miłość Boża – jest doskonałością miłości” (Traité de l’amour de Dieu. W: Oeuvres. Paris 1969 s. 811). I
dlatego, jak uczył nas błogosławiony Jan Paweł II, „miłość miłosierna jest szczególnie nieodzowna
w stosunkach pomiędzy najbliższymi, pomiędzy małżonkami, pomiędzy rodzicami i
dziećmi, pomiędzy przyjaciółmi” (DiM 14). Natomiast dzięki
zaangażowaniu
w apostolat miłosierdzia chrześcijanin ma szansę dojść do doskonałej
miłości na wzór Chrystusa, który stał się Sługą wszystkich.