W homilii ks. Biskup mówił o trudzie kapłańskiej codzienności, o tym, że bycie kapłanem oznacza nie tylko bycie nauczycielem, ale przede wszystkim świadkiem Ewangelii. Biskup podkreślił, że kapłan jest na przodzie tych, których Kościół mu powierzył do prowadzenia drogą do świętości. Tradycyjnie przed błogosławieństwem i rozesłaniem księża neoprezbiterzy podziękowali Panu Bogu, rodzicom, księżom przełożonym, moderatorom, wykładowcom i ojcom duchownym naszego seminarium. Niejedna mama w czasie Liturgii, a zwłaszcza przy odbieraniu podziękowań uroniła łzę.

Księżom neoprezbiterom życzymy, by wytrwali w miłości Chrystusowej i by zawsze byli wierni Jemu i Jego Kościołowi.