św. Wawrzyńca w Wilkowie

adres
Miejscowości należące do parafii
Msze Święte
Dane o parafii
Osoby

Rys historyczny: Według jednych źródeł parafia erygowana została w XIII w., a świątynia istniała już w roku 1276. Według innych parafia pochodzi z końca XIV lub z początku XV w.. Z zapisu wizytacji bp. Wawrzyńca Goślickiego z 1603 r. wiadomo, że w tym czasie kościół był drewniany, w dobrym stanie i dobrze pokryty, poświęcony pod tytułem św. Wawrzyńca męczennika. Przy nim znajdowała się szkoła parafialna, aczkolwiek jej budynek był w złym stanie. Być może kościół ten spłonął, skoro (według niepewnych informacji) w roku 1618, staraniem Krzysztofa Wilskiego-Ciborowicza, dziedzica Wilczych Piętek, Wilczy i części Zalesia, oficjała podlaskiego, kanonika łuckiego, fundatora Akademii w Białej Podlaskiej, wzniesiony został nowy, drewniany kościół, istniejący do dzisiaj. Autor historii kościoła zanotował, że ks. K. Wilski-Ciborowicz w 1618 r. nabył od Seweryna Wilkowskiego część dóbr Wilków i uposażył nimi probostwo wilkowskie. Jest bardzo prawdopodobne, że autor akt konsystorskich utożsamił fundację plebańską z fundacją kościoła. Wniosek uprawdopodabnia testament Wiktoryna Wilskiego, w latach 1669-1699 proboszcza wilkowskiego, synowca K. Wilskiego. W pierwszych latach XIX w. kościół nie był użytkowany z powodu zniszczenia. Odnowiony w roku 1880 (a także 1950, 1985-1991).

Kościół jest trójnawowy, konstrukcji zrębowej, orientowany, zbudowany z drewna modrzewiowego. Prezbiterium tej samej szerokości jak nawa, zamknięte trójbocznie, z dwiema bocznymi zakrystiami. Kruchta od frontu nawy. Dach jednokalenicowy, kryty blachą, z małą, czworoboczną wieżyczką w części frontowej, zwieńczoną blaszanym daszkiem namiotowym z latarnią. Wnętrze podzielone jest na trzy części dwoma rzędami kolumn toskańskich. W prezbiterium i nawie głównej wykonano sklepienia kolebkowe, w nawach bocznych płaskie. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach. Barwna polichromia z elementami orłów w herbach z 1950 r. jest autorstwa Stanisława Konarzewskiego. Na wyposażenie kościoła składają się: ołtarz główny, późnoklasycystyczny, z ok. 1860 r., późnorenesansowy ołtarz boczny z okresu budowy kościoła oraz barokowa chrzcielnica w kształcie anioła wspierającego misę z przełomu XVII i XVIII w.

Dzwonnica murowana, dwukondygnacyjna, zbudowana na planie kwadratu i zwieńczona blaszanym dachem namiotowym.

Opracował: ks. kan. dr Paweł Staniszewski