Drodzy Bracia i Siostry,
Wszyscy miłujący Maryję i modlitwę różańcową,

„Jest zakątek na tej ziemi, gdzie powracać każdy chce…” – śpiewamy w dobrze znanym wszystkim kochającym naszą Matkę Maryję utworze religijnym. Jednym z takich zakątków na mapie wiary naszej diecezji jest Sanktuarium w Domaniewicach, do którego co roku pielgrzymują Bracia i Siostry z Kół Żywego Różańca, aby doświadczyć wspólnoty serc, siły modlitwy różańcowej i czułej troski Madonny w Jej wizerunku Pocieszycielki Strapionych.

Każdy z nas dźwiga bagaż swoich życiowych doświadczeń, ale i niejednokrotnie bliźnich, których los nie jest nam obojętny. Wśród nich mogą być to m.in: zmartwienia spowodowane trudnościami ze znalezieniem pracy przez syna czy córkę, którzy mają na utrzymaniu rodzinę; ból spowodowany odejściem od wiary współmałżonka; obojętność religijna dzieci i wnuków; przeszywające poczucie osamotnienia; niezrozumienie ze strony najbliższych i wiele innych. Stąd też, przywołując kolejne słowa pieśni, pytam „Dziś, gdy wokół nas niepokój, gdzie się człowiek schronić ma, gdzie ma pójść, jak nie do Matki, która ukojenie da?”.

Dlatego, w trwającym w Kościele Powszechnym Roku Miłosierdzia, w przeżywanym 1050-leciu Chrztu naszej Ojczyzny, a także w nadziei na duchowe owoce rozpoczętej peregrynacji Obrazu Czarnej Madonny po ziemiach naszej diecezji, przygotowującej nas do jubileuszu 25. rocznicy utworzenia Kościoła łowickiego, zapraszam Braci w kapłaństwie Księży Proboszczów i Księży Opiekunów, Drogich Zelatorów i Wszystkich Kochanych Braci i Siostry, Miłośników Modlitwy Różańcowej, w dniu 1 października 2016 roku na XII Pielgrzymkę Kół Żywego Różańca do Sanktuarium Matki Bożej Pocieszycielki Strapionych w Domaniewicach.

Bądźmy razem w rozważaniu różańcowych tajemnic z życia Jezusa i Maryi.
W oczekiwaniu na spotkanie i wspólne doświadczenie ewangelicznego przesłania pielgrzymki ”Oto Matka Twoja” ( J 19, 27) z serca błogosławię: w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.