Odkupił swe owce Baranek bez skazy

Orędzie Biskupa Łowickiego na Wielkanoc 2016 roku

Bracia Kapłani,
Osoby życia konsekrowanego,
Drodzy Siostry i Bracia,

Oto wielkopostna droga doprowadziła nas, ochrzczonych, do tajemnicy paschalnej, do radości świąt wielkanocnych. To był czas wyciszenia i refleksji, postu, modlitwy i jałmużny oraz praktykowania uczynków miłosierdzia. Stajemy u źródła naszej nadziei, stajemy wobec Zmartwychwstałego Pana, który nie tylko obiecał, ale już otworzył bramę życia, które się nie kończy. Dzisiaj razem z naszymi rodzinami, z naszymi braćmi i siostrami w wierze stajemy w świątyni i wiemy, że już nie jesteśmy sobie obcy. Zaprosił nas bowiem Jezus Chrystus i On dzieli z nami radość zmartwychwstania.

1. Idźmy za światłem zmartwychwstania
Radosnym Alleluja głosimy prawdę o niezwykłej godności i wolności dzieci Bożych. Zmartwychwstanie sprawia, że wraz z Chrystusem powstajemy do nowego życia. Razem z Apostołami jesteśmy zwiastunami tego wszystkiego, co uczynił Jezus przed i po swym zmartwychwstaniu. Pusty grób Zbawiciela już nie jest powodem lęku, ale nadziei. Mamy wraz Apostołami pójść do Galilei, aby tam spotkać Chrystusa i umocnić się Jego zbawczą obecnością (por. Mt 28, 7-8) oraz usłyszeć radosne: Pokój wam! (J 20, 21).

Razem z Marią Magdaleną o brzasku dnia przychodzimy do grobu Pana. Jednak widzimy, że grób jest pusty (por. Mt 28, 1-8); rozpala się w nas wiara w zmartwychwstanie Jezusa. Nie stoimy już z lękiem i niepewnością. Zwracamy się do najbliższych, krewnych i przyjaciół, i ogłaszamy im radośnie: – Chrystus zmartwychwstał! Radujemy się razem z Piotrem i wszystkimi, którzy czekali na światło zmartwychwstania, bo jesteśmy świadkami największego cudu – spotkania z paschalnym Chrystusem, noszącym jednak nadal ślady męki.

2. Miłosierdzie owocem zmartwychwstania
Kościół powszechny trwa w Nadzwyczajnym Jubileuszu Miłosierdzia, dlatego szczególnie nasze pragnienia, modlitwy i prośby kierujemy do miłosiernego Pana. Z ufnością powtarzamy: Miej miłosierdzie dla nas i całego świata. Powtarzanie tych samych wezwań jest piękną modlitwą, pełną zaufania, zawierzenia i miłości. Wierzymy, wręcz czujemy sercem, iż Pan otacza nas swoją miłością miłosierną. Dlatego pragniemy z wiarą powtarzać: Jezu, ufam Tobie!

Tego mocnego zawierzenia i nadziei uczymy się od Apostołów, którzy po zmartwychwstaniu Jezusa, obdarzeni silną wiarą, dokonywali – zawsze w Jego imię – wiele znaków i cudów. W pierwsze dni po zmartwychwstaniu wielu uwierzyło w Chrystusa (por. Dz 4, 4). Przyjęli chrzest i stali się nie tylko chrześcijanami, ale gorliwymi naśladowcami Jezusa z Nazaretu. Za pośrednictwem Jezusa i przez dzieło Jego odkupienia, Kościół stał się ludem Nowego Przymierza głoszącym zbawienie. Oto błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli (J 20, 29).

3. Wraz z Maryją niesiemy miłosierdzie bliźnim
My nie widzieliśmy cudu zmartwychwstania, ale uwierzyliśmy i radujemy się z wiary i z życia jako błogosławieni, czyli szczęśliwi. Więcej, poprzez wiarę możemy innym ofiarować pokój i radość serca. Już nie tylko oczekujemy od innych pociechy, ale możemy ją odważnie nieść bardziej od nas potrzebującym. Nasza wiara jest nie tylko darem, ale i zadaniem, gdyż świat potrzebuje świadków wiary, którzy swoim życiem zaświadczą o paschalnej mocy zmartwychwstania.

Radość Wielkanocy dzielimy z Maryją. Ona jest pierwszym świadkiem zmartwychwstania. Ona wierzy Synowi i nas prowadzi do Niego. Potrzeba nam Jej odwagi, aby stać pod krzyżem i potrzeba nam Jej orędownictwa, aby uwierzyć, że żywy Jezus jest pośród nas. Zapraszajmy Matkę wraz z jej Synem do naszych rodzinnych domów. Maryja pomoże nam dzielić się życzliwością z innymi.

W tym roku przybędzie do naszej Diecezji Maryja w znaku swego cudownego wizerunku z Jasnej Góry. Niech te dni wielkanocnej radości utwierdzają naszą wiarę, abyśmy stawali się świadkami Jezusa na każdy dzień. Maryja była z uczniami Jezusa w Wieczerniku. Ona towarzyszy nam i pomaga żyć Eucharystią. Każdy nasz dom staje się Wieczernikiem, jeżeli z wiarą kierujemy nasze myśli ku Jezusowi Chrystusowi i Jego Matce.

Drodzy Siostry i Bracia,
Życzę Wam, aby radość, którą niesie Zmartwychwstały Jezus była udziałem każdego i każdej z Was. Niech Wasze rodziny przeniknie moc Bożej miłości i umocni znakami życzliwości i codziennego wsparcia.

Chcemy nieść cud zmartwychwstania każdemu, kto doświadcza braku pracy i miłości, braku zrozumienia i sensu życia. Jesteśmy następcami tych, którzy 1050 lat temu przyjęli z odwagą i nadzieją dar wiary; niech ten dar sakramentalny wydaje w naszym życiu owoce wierności prawdzie o Bogu, który nie skąpi nam nigdy swego miłosierdzia.

Niech radosne Alleluja zagości w Waszych sercach, rodzinach i parafiach oraz w każdym miejscu, gdzie paschalny dar przynosi zwycięstwo zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa.

Przyjmijcie dar paschalnego błogosławieństwa: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego

+ Andrzej Franciszek Dziuba